اشعار و بیانات حاج آقا منصور ارضی- شب اول ماه مبارک رمضان-1392+عکس

 

با کوهی از سوز و گداز، آمد گدایت خدا، آمد گدایت

با حالی از راز و نیاز، آمد گدایت خدا، آمد گدایت

من دوره گردم خدا، دورت بگردم، الهی العفو

مهمان سی شب آمده، ادرکنی یا رب خدا،ادرکنی یا رب

بکاء زینب آمده، ادرکنی یارب خدا، ادرکنی یا رب

رب الحسینم ببین، در شور و شینم، الهی العفو

مهمان منم مهمان منم، تو میزبانی خدا، تو میزبانی

محتاج یک احسان منم، بس مهربانی خدا، بس مهربانی‌

من عبد زهرا خدا، تو رب زهرا، الهی العفو الهی العفو

آمد بهار ناله و آه و مناجات شده وقت ملاقات

با نام صادق آمدم در باب حاجات شده وقت ملاقات

مست بقیعم بده، شأن رفیعم خدا، الهی العفو الهی العفو

یک سال بودم منتظر، ماه خدا را حسین، ماه خدا را

کن قسمتم، شهر اله کربلا را حسین، کرببلا را

ای می فروشم حسین، کن جرعه نوشم حسین، کن جرعه نوشم

یا رب دلم خون کرده با أنّی اُحِبک، أنّی اُحِبک

در هر سحر خواندم تو را، أنّی اُحِبک خدا، أنّی اُحِبک

مهمان حیدر رسید، با دیده‌ی تر رسید، الهی العفو الهی العفو

گر چه شدم توبه شکن، یا ربی العفو خدا، یا ربی العفو

خوردم زمین من را مزن، یا ربی العفو، یا ربی العفو

یا رب الهی، به من بنما نگاهی، یا رب الهی یا رب الهی

یا غافرالذنب العظیم، یا رب الهی خدا یا رب الهی

دعوت شدم در ماه تو، خواهی نخواهی، خواهی نخواهی، یا رب الهی

یا ربنا یا ربنا، در میزنم من، در میزنم من

با صادق آل عبا، در میزنم من در میزنم من

عمامه افتاد از سرش، در بین کوچه خدا، در بین کوچه

افتاد یاد مادرش، در بین کوچه در بین کوچه

مهمان جام صادق آل عبایم، خدا بنما عطایم

با خرج آقا زائر کرببلایم خدا، کرببلایم

با روضه خوان کربلا، میخوانم امسال حسین، میخوانم امسال

لب تشنه افتاده غریبی بین گودال، گردیده پامال، گردیده پامال

بیانات حاج آقا در شب اوّل ماه مبارک رمضان:

در مراسم مناجات اولين سحر ماه مبارك رمضان كه با جمع بسيارى از بندگان خدا در مسجد ارك تهران برگزار شد؛ حاج آقا پس از حمد و سپاس خداوند و ابزار شكر و خوشحالى به سبب رسيدن به اين ماه بزرگ و پربركت، در رابطه با كم و كيف مراسم در سى شب ماه مبارك بياناتى فرمودند كه به شرح زير مى باشد؛

امسال را به نام نامى مبارك امام جعفر صادق عليه السّلام نامگذارى ميكنيم و ميدانيد كه كسى كه همه را به هر نحوى كه شده تشويق بر زيارت كربلا و حضرت اباعبدالله(ع) مي كردند امام صادق(ع) بوده است و شنيديد كه وقتى حضرت در بستر بيمارى بود به جمعى پولى دادند و فرمودند: شما از طرف من به زيارت برويد و زير قبّه ى ابى عبدالله الحسين دعا كنيد براى مريضى من... ؛ در بيشتر روايات هم ميبينيم كه بيشترين شوق و ذوق را حضرت بر زيارت كربلا و ابي عبدالله داشتند لذا امسال موضوع بياناتى كه عرض ميشود همين روايتى است كه به "ابن محبوب" معروف است و به عبارت ديگر؛ بيست و هشتمين دعا از دعاهاى در باب حوائج دنيا و آخرت است واز زبان امام جعفر صادق عليه السّلام به ابن محبوب تعليم داده شده كه در حاشيه ى مفاتيح و در اواخر آن نيز قرار دارد.

خوب ما مجلس رو تقريباً از ساعت ١٢:٣٠ تا ١٢:٤٠ شروع ميكنيم و انشالله تا ٢:٣٠ تا ٢:٤٠ ادامه ميدهيم تا اينكه ساعت ميرود جلو... ؛

البته جاهاى ديگه هم گفتم؛ خوننده ها زياد تشريف نيارند اينجا و خودشون مراسم داشته باشند كه سطح مناجات در شهر بيشتر بشه! الحمدالله كسانى هم كه گوش كردند مراسم دارند؛ در ضمن كسى هم توقع نكنه خوننده اى كه اومد اينجا حتماً بايد بخونه! نه ديگه امسال اينطورى نيست، من گفتم فقط بيایندو بنشينند و استفاده كنند چراكه اينطور هم خود من و هم خودشان راحت ترند؛

و تذكّر بعدى اينكه وسايل نقليه اى كه مياريد رو استحكاماً ببنديد كه خدايى نكرده دزدى اى، سرقتى اتفاق نيافته؛

در مورد هواى مسجد هم به طورى كه برآورد شده چيزى حدود ٥٠ ميليون هزينه شده تا هواكش هايى نصب كنند كه انشاءالله تا يكى دو شب آينده عملياتى خواهد شد.

پس از اين مقدّمه؛ حاج آقا به شروع بيانات خود پرداخته و مطالب خود را به شرح زير آغاز كردند:

بسم الله الرّحمن الرّحيم

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتى لاتُنالُ مِنْكَ اِلاّ بِرِضاكَ... در اينجا رحمت به اين معناست كه ميگى خدايا كسى به رحمتت دست نمى يابد مگر به رضايت تو... رضايت خدا در چيست؟! رضايت خدا اوّل و آخرش پيامبر و اهل بيت اش است. حالا ميگى چرا؟ برو و زيارت جامعه كبيره را بخون كه ميگه: يا ولّى الله ان بينى و بين الله عز و جّل ذنوبا لا يعطى عليها الّا رضاكُم...

پس نشون ميده رضايت خدا و پيامبر و اهل بيت در طول يكديگرند. و بعد پيامبر مى فرمايد كه خدا ميگه رضايت من يعنى رضايت حضرت زهرا(س). يعنى شاخصه و محور بى بى است. حالا ما چطور ميتونيم رضايت بى بى و امام زمان(عج) و اهل بيت را بدست بياريم؟ كه مثلاً يك نمونه اش داريم؛ رضاء الله، رضاء الوالدين... يعنى طرف در طول سال هركارى خواسته با پدر و مادرش كرده، هر توهين و بى احترامى اى كرده بعد ميگه راضى هستى من سى شب برم مسجد ارك؟ اونم ميگه: نه و اينجا اوّلين امتحان است! پس ما بايد بدانيم كجاها هست كه خداوند بايد راضى باشه. اگر اين رضايت را كسب كنيم به رحمت خداوند ميرسيم... پس بايد به دنبال رضايت باشيم؛

شما ببينيد چقدر اهانت كردى به مراجع تقليد؟، چقدر پدر و مادرت رو اذيت كردى؟ پس از طرف آنها طلب استغفار بكن... رد مظالم كه ميگن فقط پول نيست كه! در دعاها رد مظالم به چيزهاى ديگه اى هم اطلاق ميشه، شما به دعاى روز دوشنبه مراجعه بكنيد! ميبينيد كه رد مظالم فقط پول نيست!

انشالله كسانى كه قصد دارند درست بشوند شب ها بيان! وگرنه كه بگيرند بخوابند و دعا هم كه تلويزيون ميگذاره و اصلاً چه بسا خوابشون بيشتر ثواب داشته باشه تا بيان اينجا، چون داريم ديگه كه خواب هم در اين ماه عبادت است چون اميرالمومنين در دعاى ماه رمضان دارد كه مى فرمايد: يكسرى عبادت و تهجّدشان احمقانه است درحالى كه بعضى ديگر كه خوابشان زيركانه است واز آنها بالاتر است. واقعاً بايد پناه ببريم به خداوند كه اگر ما جزو گروه احمق ها باشيم خيلى بد است.

شنيده ايد ديگر از پيامبر كه فرمود اگر يك عضو از اعضاءتون رو حفظ كنيد كنيد من ضمانت ورود به بهشت را ميدهم كه فرمودن يا رسول الله اون چيست؟ حضرت فرمود: زبان...!!! لذا پناه ميبريم به خدا.

حاج آقا در پايان بیانات خود به اهميّت نقش داشتن مرجع تقليد اشاره كرده و فرمودند:

بعضى هستند ميگن من نماز ميخونم، روزه ميگيرم، خمس هم ميدم اما ولىّ فقيه رو قبول ندارم! تو نماز واجبت رو هم كه بخونى بايد از يك كسى كه مرجع تقليده و طبق شرايطى كه خودِ حضرت حجّت گذاشته و مشخّص كرده بايد تقليد كنى! بايده... امام حسين كسى رو كه مرجع تقليد نداشته باشه به امام حسين قبول نداره! يعنى اگر مرجع تقليد نداشته باشى هرچه خم براى امام حسين گريه كنى فايده اى نداره...!!! اينو از من قبول كن ديگه. لااقل از الان كه اينو فهميدى يك مرجع جامع الشرايط رو انتخاب كن تموم بشه كه خيالت راجع به احكام راحت بشه.

خداوند به همه ى ما يك آرامشى عطا كند.

اشعار روضه:

وقتی آن بی صفت از چشم حیا را انداخت

با عزیز دل زهرا سر دعوا انداخت

دید در کوچه به دنبال حرم می‌گردد

تازیانه زد و از پشت عبا را انداخت

ذکر یا فاطمه روی لبش داشت ولی

ضربه ی سیلی آن مرد صدا را انداخت

سر برهنه وسط جمع حرامی رفت و

مرکب تند رو آن مرد خدا را انداخت

به زمین خورده صدا زد وای از

تیرهایی که شه کرببلا را انداخت

عکس:اجتماع بزرگ مداحان در آستانه ماه‌رمضان

\

 

بیانات حاج آقا منصورارضی سه شنبه 4تیرماه92صنف زیارت عاشورا

                                                               

 

اشعار مناجات با امام زمان (عج)

دستم چرا به گوشه ی دامان نمی رسد

پایم چرا به خیمه جانان نمی رسد

در طول عمر درد زیادی چشیده ام

دردی به تلخیِ غم هجران نمی رسد

ناز طبیب درد دلم را زیاد کرد

اینگونه شد که نسخه درمان نمی رسد

جمعه، سه شنبه، نه، همه وقت آه می کشم

آتش به گرد این دل سوزان نمی رسد

پایان هفته تازه شروع غم من است

این زلف پیج خورده به سامان نمی رسد

شیطان، هوا، هوس، دل آلوده، آه آه

آیا کسی به داد جوانان نمی رسد

آقا بیا که بی تو همه خشک و تشنه ایم

ابر کرَم بدون تو باران نمی رسد

در قعر چاه نفس بد اندیش گم شدیم

پیغام ما به سوی تو آسان نمی رسد

ای وای بر کسی که در این آخرالزمان

دستان او به عترت و قرآن نمی رسد

هر کس که خاکسار تو آقا نمی شود

بر تو قسم به قلّه ی ایمان نمی رسد

در بین روزهای پر از برکت خدا

روزی به روز نیمه شعبان نمی رسد

روز ظهور تو همه خوشحال می شوند

امّا فزون علی و فاطمه خوشحال می شوند

بيانات:

حاج آقا در ادامه ى شرح زيارت پر فيض امين الله به اين فراز رسيدن كه: وَ عَوَائِدَ الْمَزِيدِ إِلَيْهِمْ وَاصِلَةٌ ؛ به اين معنى كه در ادامه فراز قبلى بهره هاى فزون به سويشان (مخلوقات) پيوسته است... الان شما ببينيد امروز چند لحظه امام زمانتون رو در روضه عباس(ع) زيارت كردى، سلام كردى، اشك ريختى و بدان كه از همين طريق بهره بهت ميرسه،

 امشب داشتيم ميومديم گفتم، ساعت ٣:٠٠ نصف شب صف بستند كه مثلاً پاسپورت بگيرند كه برن خارج تو اين ماه رمضان بيشتر راحت باشند و بى بند و بارى كنند، بيشترشون اينطورند ديگه، مخصوصاً در همين نيمه شعبان؛ خيلى گزارش ها رسيده و ميدانيم، از هر ارگانى هم ميخواهيد بپرسيد، خيلى در اين شب جشنشون را با شراب و حرام سپرى و جشن گرفتند! و بدونيد كه به اين دسته آدم ها خير و بهره اى نميرسد، حتّى اگر خود امام زمان(عج) بيايند خير نميرسه. به اونيكه درد كشيده و از همه مهمتر جوانى كه مى توانسته طرف حرام بره ولى به خاطر آقاش نرفته، چشم پوشى كرده، نديده آقاشو قبول كرده! لذا خير و بهره اين دسته از افراد هست كه تعلق مى گيرد.

در حالات آيت الله حق شناس ديدم كه دائماً ايشون به جوان ها اشاره مى كردند و با همان حالات خاص خود مى فرمودند: برادرها، داداشى، اخوى؛ هيچ گناهى بالاتر از غيبت آدم رو خراب نمى كند! چون شما ببينيد الان خيلى راحت از همديگر عيبت مى كنيم؛ از آدامسى هم كه در دهان داريم راحت تر در دهان ماست! لذا اين خير و بهره اى كه عرض كرديم به اين جور افراد نخواهد رسيد.

وَ عَوَائِدَ الْمَزِيدِ إِلَيْهِمْ وَاصِلَةٌ ؛ لذا براى همين است كه در ادعيه ماه شعبان مى فرمايد؛ اگر تا به حال من را نبخشيدى، از اينجا به بعد من را مورد عفو و بخشش خودت قرار بده. چراكه من آماده بشم براى ماه رمضان...

ضمناً ما يك هفته ديگه بيشتر مجلس زيارت عاشورا نداريم، تا بريم دنبال كارهامون، كه اصلاً ببينيم ميرسيم به ماه رمضون!؛ چقدرها هستند كه تا ماه رمضون اجلشون سر ميرسه مى ميرند و اين ماه رو نمى بينند! شايدهم من و تو باشيم! هيچ كاريشم نميشه كرد، مرگِ... ميگن نوبتت اومد، زودى بيا.

ببينيم كجاى كاريم؟! وَ عَوَائِدَ الْمَزِيدِ إِلَيْهِمْ وَاصِلَةٌ كه البته يك تيكه هم در ادامه دارد كه مى فرمايد؛ وَ عَوَائِدَ الْمَزِيدِ مُتَوَاتِرَةٌ ؛ ميگه اگر اون اوّلى رو وصل شدى و گرفتى برايت مُتَوَاتِرَةٌ مى شود لذا بايد به علامات و اثر وضعى كارها دقت كرد... سياست هم كه ديگه بلدى؛ الحمدالله همه چيز رو بلدى؛ همه منتظرند كه اين بنده و مخلوق خدا شروع كند به كار و بعضى تيرهاشونو بزارند به كمان و  پرتاب كنند، همه هم ميگن كه فلانى مقصّره... هيچ كس نميگه خودم مقصرّم كه نيمه شبى ناله نزدم و ... امّا بدون؛ چه قشنگ گفت يك لات با صفايى به من كه انقدر نگران نباش؛ يه نهاده ديگه! حكومت نيست كه! حكومت اوّل دست خدا و امام زمان، بعدش هم دست ولايت فقيه است! فقط خدا كنه شيطنت و اذيّت نكنند كه مثل اين هشت سال كه چقدر اذيّت شديم كه خيلى از ماجرا ها و سران فتنه گرها و غيره و ذلك اصلاً يادمون رفت و اينها در اين مدّت دوباره نيرو چيدند و الان هم دارند ادامه مى دهند كه بماند...

خدايا بحق اميرالمومنين، بحق امام زمان، ما را از مسير حق و حقيقت دور مگردان!

جزء آخر قرآن هم يادتون نره.

اشعار مربوط به روز نیمه شعبان

ما عاشقیم عاشق این خانواده ایم

جز اهل بیت ما به کسی دل نداده ایم

دستی بروی سینه و دستی بروی سر

در روبروی اهل کرم ایستاده ایم

از شدّت حرارت این عشق و عاشقی

مجنون شدیم و سر به بیابان نهاده ایم

دیگر به جام و باده و ساقی نیاز نیست

ما ها اصالتاّ همه انگورزاده ایم

جای ترنج دست بریدیم بس که ما

محو جمال یوسف این خانواده ایم

شام فراق منتظرانش سحر شده

به به امام عسگری ما پدر شده

جشن بزرگ نیمه شعبان رسیده است

ایّام انتظار به پایان رسیده است

بر روی دست آینه، قرآن بیاورید

یوسف بسوی وادی کنعان رسیده است

ریسه زنید کوچه دل را و بعد از آن

تختی بیاورید سلیمان رسیده است

عطر گلاب نرگس خوشبوی فاطمه

در کوچه باغ کشور ایران رسیده است

ابن رضای چهارم ما شیعه ها

یعنی عزیز شاه خراسان رسیده است

زهراترین ستاره ی دنیا ظهور کرد

از طاق نصرت دل شیعه عبور کرد

وقتش رسیده است بشارت بیاورید

خورشید را به وادی ظلمت بیاورید

یک یک تمام منتظران صف کشیده اند

چندین هزار جام محبّت بیاورید

آمد خبر که کعبه دیگر طلوع کرد

سجّاده ای برای عبادت بیاورید

تا اینکه رهسپار سوی سامرا شویم

از سمت عرش نامه ی دعوت بیاورید

تا کام ماه فاطمه برداشته شود

از کربلا و علقمه تربت بیاورید

آقا رسیده کم نگذارید نوکران

شیرینی بهشتی و جنّت بیاورید

جشن تولّد گل زهرا مبارک است

میلاد با سعادت آقا مبارک است

بانگِ اذانِ عرشِ معلّا بلند شد

صوت صلاه عالم بالا بلند شد

وقتش شده نماز جماعت به پا کند

عیسی به اقتدای تو از جا بلند شد

این چه مقامی است که داری امام عشق

جبریل هم به پای تو آقا بلند شد

آقا گمان کنم که قیامت به پا شده

پرچم به دست حضرت سقا بلند شد

با احتزاز پرچمت احساس میکنم

موجی بروی دامن دریا بلند شد

از بعد آن دگر همه جا رسم گشته است

هرکس شنید نام شما را بلند شد

باید به پیش قائم عالم قیام کرد

با کف زدن به محضر او احترام کرد

ای مانده در مسیر تو چشم امیدها

آقا تویی مراد تمام مریدها

گل می کند میان گلو بغض تازه ای

با هر شمارش ورق سررسیدها

هر جمعه و سه شنبه فقط گریه میکنیم

دل خسته ایم بی تو ز وعد و وعیدها

دل خوش نموده ایم به روز ظهور تو

ای صبح بازگشت تو آغاز عیدها

من مطمئنّم که تو از راه میرسی

با پرچمی به سرخی خون شهیدها

میگیری انتقام شهیدان کربلا

با ذولفقار خود ز تمام یزیدها

با ذولفقار حیدری خود قیام کن

برگرد و کار ظلم و ستم را تمام کن

یک روز میرسد که دوعالم به کام ماست

یعنی لبالب از می مست تو جام ماست

یک روز میرسی به حرم تکیه می کنی

آن روز روز عاشقی و ازدحام ماست

پا در رکاب کرده و تکبیر میکشی

آن لحظه لحظه های خوش انتقام ماست

سربند یاعلی به سر خویش میزنیم

آنجا فدایی تو شدن اهتمام ماست

روز ظهور تو بقیع آباد می شود

تولیّتش به عهده ی والا مقام ماست

از قبرشان درآوری آن دو لعین را

آتش زدن به پیکرشان التیام ماست

بغض گلوی ما همه آزاد می شود

آن روز قلب مادرتان شاد می شود

آقا بیا که بی تو پریشان شدن بس است

از دوری تو پاره گریبان شدن بس است

گریه، فراق، گریه، فراق این چه رسمی است؟

دیگر بس است، این همه گریان شدن بس است

موی سپید و بخت سیاه مرا ببین

آقا بیا که بی سر و سامان شدن بس است

سرگرم زندگی شدنم را نگاه کن

از سفره های غیر تو مهمان شدن بس است

تا کی گناه پشت گناه ای ایّها العزیز؟

تا کی اسیر لذّت و عصیان شدن، بس است

دست مرا بگیر که عبدی فراری ام

دست مرا بگیر گریزان شدن بس است

آقا برس به داد دل خون شیعیان

عجّل علی ظهورک یا صاحب الزّمان

"روضه ی حضرت عبّاس (ع)"

حاج آقا در پایان اشعار مولودی؛ بصورت تک مصرع هایی به روضه سوزناکی از حضرت ابالفضل العبّاس علیه السّلام پرداخته و حال و هوای مجلس را به کلّی عوض کردند:

میان نهر آب چرا گریه می کنی؟ . . .

یا رب مکن امید کسی را تو ناامید . . .

«وَ اللهِ إنْ قَطَعْتُمُو یَمِینِی ؛ إنِّی أُحَامِی أبَداً عَنْ دِینِی»

اجتماع بزرگ ذاکرین،شعرا، خادمین و بانیان هیئات مذهبی در همایش فاطمیون

حاجی:سالی که نکوست با نام زهراست. (سلام الله علیها) سال ما با حضرت زهرا شروع می شود و حتما بی بی به ما نگاهی می کند.